Czy człowiek ma nieograniczony wpływ na własna przyszłość, czy też jego wybory są zależne od innych osób, losu lub przypadku? Czy w życiu należy kierować się racjami rozumu, czy racjami serca? Lalka Bolesława Prusa jako powieść o straconych złudzeniach. Edyp – obrona czy potępienie?
Pieniądze żądzą światem. Są rzeczą niezbędną w codziennym funkcjonowaniu, a dla niejednego jedyną motywacją do pracy czy nawet życia. Pieniądze są odwiecznym pragnieniem ludzi – zapewniają dobrobyt, często sławę, otwierają wiele drzwi i umożliwiają niemożliwe. Już antyczni faraonowie i średniowieczni królowie gromadzili majątki, a żądza złota ogarniała ich życie. Jednak nie zawsze rzeczy materialne potrafią nam przynieść to, czego potrzebujemy. Często to miłość, czy przyjaźń są największym skarbem, a pieniądze mogą te relacje zatruć. Nieznanie umiaru może łatwo otumanić człowieka, dlatego powinniśmy być bardzo ostrożni obchodząc się z pieniędzmi, gdyż są one potęgą niszczącą ludzkie życie. Potwierdza to przytoczony fragment „Lalki” Bolesława Prusa, w którym przedstawiona została rozmowa Rzeckiego z Szumanem na temat jego kapitału. Lekarz przytacza w dyskusji przeróżne sytuacje ich sąsiadów i znajomych, w których pieniądze są przyczyną fałszywej relacji. Chodź twierdzi, że są one jedyną rzeczą, na którą ludzie zwracają uwagę i posiadając duży majątek byłoby mu o wiele łatwiej, nie pochwala zachowania bogatych, wytykając im ich korupcje. Twierdzi, że intencje dążących do bogactwa są nieczyste. Jednak dowodem na negatywne oddziaływanie pieniędzy jest cała powieść Bolesława Prusa. To przecież właśnie wielki majątek Stanisława Wokulskiego skłonił Izabelę do finalnego zaakceptowania jego ręki. Choć nie odwzajemniała jego uczuć przyjęła oświadczyny, dając mu fałszywą nadzieję, która później popchnęła go do próby samobójczej i niszcząc swoją szansę na prawdziwą miłość. Podobnie sam Wokulski pokładając ufność w pieniądzach pragnął kupić sobie uznanie panny Łęckiej popadając wręcz w obsesję. Kolejnym przykładem zniszczenia sianego przez pieniądze jest „Skąpiec” Moliera. Komedia opisuje życie Harpagona owładniętego pragnieniem majątku. Nie ufa on nikomu wciąż obawiając się, że ktoś go okradnie i nie zawiera żadnych głębszych relacji, a nikt z jego bliskich nie może na nim polegać. Jest znienawidzony przez innych przez swoją obsesję na punkcie pieniędzy, a samego głównego bohatera doprowadza ona prawie do załamania nerwowego. Chociaż nie powinniśmy zbytnio skupiać się na pieniądzach, powinniśmy o nie dbać, doceniać ludzką pracę, która została w ten sposób nagrodzona i nie trwonić ich, tak jak zrobiła to rodzina Łęckich. Dla Harpagona najważniejsza była jego szkatułka przez co nie był wsparciem dla swoich bliskich. Wynosząc z tego naukę nie wolno nam zapominać, że to nie pieniądze dają nam szczęście, ale ludzie wokół nas. Od Jarosława: Ta rozprawka obiektywnie była bardzo dobra, ale zabrakło tego czegoś do osiągniecia 5 miejsca
Na podstawie fragmentu „Dziadów cz. IV” Adama Mickiewicza Życzenia ministra @CzarnekP dla Maturzystów: - Życzę Wam spokoju, koncentracji i wytrwałości.
Tematy maturalne z języka polskiego sprawiają, że maturzyści co roku są nad wyraz zakłopotani. Jednym z zadań maturalnych w arkuszu CKE z języka polskiego na poziomie podstawowym jest napisanie rozprawki na wybrany temat (jeden z dwóch zaproponowanych). W tym zadaniu sprawdzana jest nie tylko znajomość lektur obowiązkowych, ale także innych tekstów kultury. Jak pokazuje historia ostatnich lat, jedną z najpopularniejszych lektur maturalnych jest "Lalka" Bolesława Prusa. Nie inaczej był w tym roku, a jednym z tematów, jaki maturzyści mogli wybrać było zagadnienie: Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu. Maturzyści pisząc rozprawkę na ten temat musieli wziąć pod uwagę nie tylko Stanisława Wokulskiego, głównego bohatera "Lalki", ale i inne postacie z rozmaitych tekstów kultury. ZOBACZ TEŻ: Matura 2021 język polski. Arkusze odpowiedzi, pytania. Jest rozprawka z "Lalki"? Zadania, arkusze i odpowiedzi CKE matura polski 2021 poziom podstawowy Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? "Lalka". Stanisław Wokulski Wokulski jest bogatym kupcem o burzliwej przeszłości, jego osobowość łączy cech romantyka i pozytywisty. Z pewnością można go uznać za bohatera ambitnego, który zwalczył przeciwności losu. Wokulski został zesłany na Syberię, w pocie czoła pracował, by zdobyć majątek, którego nie odziedziczył, ponieważ pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Zmuszony przez ojca, Piotra Wokulskiego, do pracy w Warszawie jako subiekt i kelner w winiarni, mozolnie budował charakter. Czasem jednak szedł na łatwiznę - ożenił się z bogatą wdową po Żydzie Minclu, dzięki czemu awansował społecznie. Bohater owdowiał po zaledwie czterech latach, ale za to miał spore pieniądze na koncie, stał się też właścicielem sklepu. Gdy Wokulski poznał Izabelę Łęcką, zakochał się w niej bez pamięci, mimo że ta nigdy nie darzyła go sympatią. To dla niej nauczył się mówić po angielsku, a sprawiając prezenty rodzinie Łęckich, stracił sporo pieniędzy podczas swoich interesów. Ostatecznie nawet sprzedał sklep, ponieważ w oczach arystokratki bycie "kupcem galanteryjnym" było czymś haniebnym. Upór i wytrwałość, jakimi cechował się podczas zdobycia serca Łęckiej, sprawiły, że ostatecznie został on jej oficjalnym narzeczonym. Izabela jednak nigdy go nie kochała, w trakcie rozmowy w pociągu z kuzynem niewybrednie go skompromitowała, myśląc, że jej narzeczony nie rozumie języków obcych. Wtedy Wokulski zerwał zaręczyny, ostatecznie zrozumiawszy, że Izabela go nigdy nie kochała, jedynie jej rodzina korzystała z pieniędzy i wpływów Stanisława. Ostatecznie Wokulski popadł w apatię, rozdał majątek znajomym i wyjechał. Jego dalsze losy są nieznane, niewykluczone, że zginął podczas eksplozji na zamku w Zasławiu. Wokulski był niezwykle ambitny, dzięki wytrwałości i dążeniu do celu zdobył zawód, nauczył się szacunku do pracy i stał się prężnym handlowcem. Ambicja również popchnęła go w stronę małżeństwa z bogatą wdową, dzięki czemu awansował społecznie. Niestety, dążenie do nierealnego celu, jakim była relacja z Izabelą Łęcką, sprawiło, że stracił majątek, pozycje społeczną i podupadł psychicznie. Zgodnie z jedną interpretacją nieszczęśliwa i nieodwzajemniona miłość doprowadziła do jego śmierci. Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Inne teksty kultury Poruszając temat ambicji można odwołać się do rozmaitych innych tekstów kultury. Tomasz Judym, bohater "Ludzi bezdomnych" ambitnie i wytrwale leczył osoby biedne, choć nie czerpał z tego korzyści. Ambicją i odwagą zdecydowanie odznaczali się bohaterowie "Kamieni na szaniec", a w związku z tym, że tekstem kultury jest każda książka, film czy nawet kreskówka, śmiało można było odwołać się nawet do produkcji Marvela czy znanych anime, jak Dragon Ball czy Naruto. CZYTAJ TEŻ: Matura 2021: Alarmy bombowe w całej Polsce! Maturzyści w niebezpieczeństwie? Matura 2021: język polski, poziom podstawowy. ARKUSZ CKE, ODPOWIEDZI, TEMATY ROZPRAWEK. Co było na maturze z języka polskiego na poziomie podstawowym? Matura 2021. Poniżej w galerii zdjęć znajdziesz sugerowane odpowiedzi z polskiego.
Teza interpretacyjna do rozprawki. Propozycja 1. Człowiek nie ma wpływu na swój los. O jego losie decydują siły potężne i bezwzględne, w których ręku człowiek jest jedynie igraszką. Ale czasami decydują za nas inni, którzy z takich czy innych powodów mają istotny wpływ na nasz los. Obydwie te sytuacja znajdują swoje
Główną bohaterką i przedstawicielką arystokracji w powieści Bolesława Prusa pt. „Lalka” jest Izabela Łęcka. Jest ona kobietą wyjątkowo piękną, córką hrabiego Tomasza Łęckiego. Kobieta wielkiego świata, wychowywana była w duchu konwenansu i pozoru, który wywarł ogromny wpływ na rozwój jej osobowości. Izabela była bardzo piękną kobietą była nader doskonała i oryginalna „Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy bohaterką i przedstawicielką arystokracji w powieści Bolesława Prusa pt. „Lalka” jest Izabela Łęcka. Jest ona kobietą wyjątkowo piękną, córką hrabiego Tomasza Łęckiego. Kobieta wielkiego świata, wychowywana była w duchu konwenansu i pozoru, który wywarł ogromny wpływ na rozwój jej była bardzo piękną kobietą była nader doskonała i oryginalna „Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe.” szczególne wrażenie robiły jej oczy „…niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód…” ogromny wpływ na słuchaczu wywierała gra jej fizjognomii „Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać swoją duszę w słuchacza…”Obracała się wyłącznie w wysokich sferach. przez pewien czas mieszkanie, które zajmowała było miejscem spotkań arystokracji „…mieszkanie stało się ogniskiem eleganckiego świata i było nim aż do czasu rozejścia się pogłosek, że pan Tomasz postradał nie tylko swój majątek, ale nawet posag panny Izabeli…” dookoła panienki zbierał się tłum wielbicieli „…dookoła panny Łęckiej począł zbierać się tłum wielbicieli, a na stoliku w jej salonie stosy biletów wizytowych…” niepewna sytuacja materialna państwa Łęckich wywołała niechęć wśród kandydatów do małżeństwa „Kandydaci do małżeństwa i ich rodziny znaleźli się w nadzwyczaj dręczącej niepewności. Ażeby więc nic nie ryzykować nadzwyczaj nic nie stracić, składali hołdy pannie Izabeli nie angażując się zbytecznie…” d) jej przeogromna duma i zapatrzenie w arystokrację nie pozwala oddać swej ręki WokulskiemuPosiada wszystkie wady swojej klasy. a) była rozpieszczoną egoistką, która nie potrafiła niczego sobie odmówić, ani z niczego zrezygnować „…od kolebki[…]sypiała w puchach, odziewała się w jedwabie i hafty, siadała na rzeźbionych, wyściełanych hebanach lub palisandrach, piła z kryształów, jadała ze sreber z porcelany kosztownej jak złoto…” b) żyła swobodnie „… nieraz przez całe miesiące kładła się spać o ósmej rano, a jadła obiad o drugiej po północy…” c) wszystko i wszystkich traktuje instrumentalnie jako narzędzia do zaspokajania własnych zachcianek „Dla niej nie istniała nawet siła ciężkości, gdyż krzesła jej podsuwano, talerze podawano, ją samą na ulicy wieziono, na schody wprowadzano, na góry wnoszono” była dumna, zimna i wyniosła podobnie jak ówczesne arystokratki była próżna, zarozumiała, rozpieszczona oraz pozbawiona zasad moralnych i odpowiedzialnościOgromny wpływ wywarł na nią świat rzeczywisty. według niej: „…świat jest zaczarowanym ogrodem, napełnionym czarodziejskimi zamkami, a ona – boginią czy nimfą uwięzioną w formy cielesne…” mieszkańcami jej świata byli hrabiowie i arystokraci uważa porządek panujący na świecie za naturalny, a siebie i swoją sferę za wybrańców Boga, którzy nie mogą zajmować się sprawami tak przyziemnymi jak np. praca wiedziała, że poza światem czarodziejskim istnieje jeszcze świat zwyczajny „…lubiła mu się przypatrywać z okna karety, wagonu albo z własnego mieszkania[…]widywała rolników powoli orzących ziemię[…]roznosicieli owoców i jarzyn[…]posłańców idących gdzieś pośpiechem […] i mówiła sobie, że tamten świat, choć niższy, jest ładny; jest nawet ładniejszy od obrazów rodzajowych, gdyż porusza się i zmienia co chwilę…”Była nadzwyczaj dobroduszna dla ubogich. dla ludzi z niższego świata miała serce życzliwe „…każdemu ubogiemu, o ile spotkał ją, kazała dawać po kilka złotych; raz spotkawszy mizerną matkę z bladym jak wosk dzieckiem przy piersi oddała jej bransoletkę, a brudne, żebrzące dzieci obdarzała cukierkami i całowała z pobożnym uczuciem…”Charakteryzowała ją ogromna duma, chłód i obojętność wobec mężczyzn a) jest bardzo kapryśna i niestała „…wszystkich konkurentów do ręki odrzuca, bo żaden jej nie odpowiadał…” odrzuca wszystkich pretendentów do małżeństwa bez konkretnych powodów „W Paryżu oświadczył się jej pewien bogaty hrabia francuski, odpowiedziała mu, że jest Polką i za cudzoziemca nie wyjdzie[…] a oświadczyny jakiegoś amerykańskiego milionera zbyła wybuchem śmiechu…” Rzecki uważał ją za piękną jednak twierdził, iż Izabela nie warta jest Wokulskiego: „Panna Łęcka piękna, bo piękna, ale przecie jest tylko kobietą i dla niej Stach nie popełniłby tylu szaleństw.” d) według Szumana to kobieta piękna, ale próżna „jak setki tysiące innych! Piękna, rozpieszczona, ale bez duszy. Dla niej Wokulski tyle wart, o ile ma pieniądze i znaczenie: jest dobry na męża naturalnie z braku lepszego. Ale na kochanków to już ona wybierze sobie takich, którzy do niej więcej pasują.” e) traktuje miłość jako grę, zabawę, możliwość zapewnienia sobie przyszłości materialnej jest nieczuła jak lalka, niezdolna do głębokiego uczucia marzy o księciu z bajki i idealnej miłości „Była już zdecydowana wyjść za mąż, pod tym wszakże warunkiem, aby przyszły towarzysz podobał się jej, miał piękne nazwisko i odpowiedni majątek…” jej ideałem był marmurowy posąg Apollona odkrywa, że jej amanci liczą głównie na fortunę jej ojca a arystokracja to ludzie „płytcy” i wyrachowaniPostępowanie Izabeli staje się przyczyną tragedii Stanisława Wokulskiego, śmierci jej ojca, a także jej własnej porażki (po zerwaniu oświadczyn pozostaje już jej tylko klasztor). Jej wyimaginowany wizerunek świata nie wytrzymuje konfrontacji z prozą życia, a system wartości jest przestarzały do czasów, w których żyje.
Sprawia, że ludzie mogą marzyć, snuć plany na przyszłość, zmieniać swoje życie na lepsze.Matura 2015 - nowa matura, poziom podstawowy Na maturze 2015 "Lalka" pojawiła się na maturze w nowej formule na poziomie podstawowym. Temat wypracowania: Wolna wola człowieka albo siła, która .mentalista2005. Rozprawka Lalka.
Ambicja jest w życiu człowieka elementem bardzo ważnym, choć nieraz lekceważonym. Jest to postawa charakteryzująca ludzi mocno zmotywowanych do osiągnięcia postawionych sobie celów, zamierzeń, i funkcjonując w społeczeństwie jesteśmy na każdym kroku zmuszani do wpasowywania się w różnego rodzaju trendy, zwyczaje i konwenanse, zwłaszcza, gdy wchodzimy w interakcje z innymi ludźmi. Obowiązuje nas to w szkole, w urzędach, w pracy, w kawiarniach – w zasadzie wszędzie oprócz zacisza naszych miłości jest chyba tyle, ilu jest ludzi, którzy kiedykolwiek kochali. Każdy z nas odczuwa to bardzo silne uczucie na swój własny indywidualny sposób i ma do tego święte prawo. Wielu jednak myślicieli zastanawiało się na przestrzeni wieków, czy warto w miłości kierować się tym nieprawdopodobnie silnym impulsem, dzięki któremu czujemy się niezwyciężeni, ale który jednak z biegiem czasu traci na mocy i zostaje zastąpiony przez wzajemny szacunek i przywiązanie, czy też może lepiej od początku podchodzić do zagadnienia na chłodno i bardziej zdroworozsądkowo?Każdy z nas kiedyś za czymś lub za kimś tęsknił. Za kimś bliskim, za „starymi, dobrymi czasami”, za młodością, za wakacjami, za kolegą lub koleżanką, za ulubionym zwierzakiem, za rodzicami, za dziećmi, za ojczyzną, za smakiem ulubionej potrawy. Za czymkolwiek lub kimkolwiek, z czym lub z kim połączyła nas jakaś silna emocjonalna było, nie ma i nie będzie człowieka, któremu wszystko się w życiu udaje. Każdy z nas,prędzej czy później, natrafi na przeciwności losu, które pokrzyżują mu plany lub mocno utrudnią ich realizację. To najbardziej ludzka rzecz na świecie. Trzeba jednak znaleźć sposób na poradzenie sobie z tego rodzaju przeszkodami, bo inaczej można utknąć w miejscu na bardzo długi każdym kroku możemy dziś zaobserwować to, jak świat idzie do przodu. Rozwój jest coraz bardziej dynamiczny, coraz szybszy. Technologię, które dziesięć lat temu były zaledwie mglistymi ideami, dzisiaj są powszechnie używane na całym „być czy mieć?” zajmuje głowy filozofów od najdawniejszych czasów. Jako ludzie uwikłani w codzienność dostrzegamy rozdźwięk pomiędzy poświęceniem życia wartościom duchowym a skupieniem się na zabezpieczeniu swojego bytu materialnego. Czy więc jedno wyklucza drugie inie da się ich połączyć?Lalka autorstwa Bolesława Prusa to jedna z najważniejszych powieści całej polskiej literatury. Na jej temat napisano wiele opasłych tomów opracowań naukowych. Jej rozmiar, specyficzny styl, złożoność fabularna, niecodzienna kompozycja oraz przede wszystkim panoramiczność sprawiają, że powieść ta jest prawdziwą skarbnicą wątków, tematów czy motywów literackich. Oto najważniejsze z nich:Każdy z nas zna przysłowia takie jak: „Każdy jest kowalem własnego losu” lub „Fortuna kołem się toczy”. Pierwsze z nich wskazuje na to, że to od każdego człowieka zależy, jak będzie wyglądało jego życie i do czego w nim dojdzie, drugie mówi jednak o przypadkowości z jaką ludzie obdarowywani są przez los szczęściem i bogactwem. Które więc z tych twierdzeń jest bliższe prawdy? Rozważania takie towarzyszą ludzkości od pokoleń, nie pomijali ich w swoich dziełach również przedstawiciele literatury, w tym literatury polskiej. Problem ten poruszył Bolesław Prus w swojej powieści pt. Lalka. Lalka Bolesława Prusa to absolutna podstawa polskiej literatury. Jest uznawana za najwybitniejsze dzieło polskiego realizmu i jedno z największych osiągnięć polskojęzycznego piśmiennictwa w historii. Opowieść o nieszczęśliwej romantycznej miłości zamożnego kupca galanteryjnego do pięknej, choć lekkomyślnej i bezpodstawnie narcystycznej arystokratki, należy niezachwianie do kanonu polskiej sztuki i od dziesiątek lat zdobywa serca nowych pokoleń czytelników. Nie znać Lalki to jak nie znać tabliczki mnożenia. Nawigacja wpisu
Z psychologicznego punktu widzenia jest to jednak coś na wzór rozmyślania podczas snu. Sny i marzenia mogą pełnić wiele różnych rol w zależności od ich charakteru. Pozytywne, motywują do dalszego działania. Negatywne, zwane również koszmarami, mogą źle wpływać na psychikę i wzbudzać strach i niepokój. Sen, z fizjologicznego
Egzamin maturalny w II LO im. Mikołaja Kopernika. Bydgoszcz, 2017 r. Fot. PAP/T. Żmijewski Rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie „Lalki”, lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie „Ziemi obiecanej”, albo analiza wiersza „Strych” Beaty Obertyńskiej – takie tematy do wyboru były na maturze z języka egzaminacyjny rozwiązywany we wtorek przez maturzystów opublikowała na swej stronie internetowej Centralna Komisja Egzaminacyjna. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny (praca ma liczyć co najmniej 250 słów). Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musi przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu, filmu). Pierwszy z tematów rozprawki brzmiał: "Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Rozważ problem, odwołując się do fragmentu +Lalki+ Bolesława Prusa, całego utworu oraz do wybranego tekstu kultury". W arkuszu egzaminacyjnym zacytowano fragment opowiadający o tym, jak młody Stanisław Wokulski porzuca pracę w winiarni Hopfera i rozpoczyna studia jako wolny słuchacz. Drugi z tematów rozprawki brzmiał: "Miasto – przestrzeń przyjazna czy wroga człowiekowi? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu +Ziemi obiecanej+ Władysława Stanisława Reymonta oraz do wybranych tekstów kultury". W arkuszu zacytowano fragment opisujący Łódź jako żywioł czy istotę żywą. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. W tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania dotyczące zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów: "Czy zwrot +ciężko powiedzieć+ zasługuje na potępienie?" Ewy Kołodziejek, zawartego w zbiorze "Tyle się we mnie słów zebrało... Szkice o języku i tekstach", i "O komizmie" Bohdana Dziemidoka. Maturzyści musieli określić wyrażoną w tekście postawę Kołodziejek wobec mody językowej i sformułować argument potwierdzający tę postawę, podać dwie przyczyny używania natrętów językowych (podane w tekście), wskazać (w tekście) sformułowania charakterystyczne dla stylu naukowego i stylu potocznego. W zadaniach odnoszących się do tekstu Dziemidoka,ieli określić dwie cechy człowieka obdarzonego zmysłem komizmu, wyjaśnić, w jaki sposób posługiwanie się zmysłem komizmu pomaga ludziom w szczególnie trudnych sytuacjach. W jednym z zadań przytoczony został fragment sztuki teatralnej. Abiturienci musieli podać tytuł utworu i autora (była to "Zemsta" Aleksandra Fredry, fragment w którym Papkin decyduje się spisać testament). Polecenie w tym zadaniu brzmiało: "Czy Papkin przyjmuje humorystyczną postawę wobec życia, o której pisze Bohdan Dziemidok w tekście +O komizmie+? Uzasadnij odpowiedź, odwołując się do zacytowanego fragmentu, całego utworu, z którego pochodzi fragment, oraz tekstu Bohdana Dziemidoka". Z egzaminu z polskiego na poziomie podstawowym maturzyści mogą otrzymać maksymalnie 70 punktów (w tym maksymalnie 50 za tekst własny). Aby zdać ten egzamin, trzeba uzyskać minimum 30 proc. punktów możliwych do zdobycia. Egzamin trwał 170 minut. Egzamin pisemny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany jest obowiązkowo przez wszystkich maturzystów. Chętni mogą pisać także egzamin z tego przedmiotu na poziomie rozszerzonym. Zostanie on przeprowadzony w przyszłym tygodniu w poniedziałek. W tym roku w związku z epidemią COVID-19 i koniecznością prowadzenia edukacji zdalnej egzamin maturalny jest przeprowadzany na podstawie wymagań egzaminacyjnych, które zostały ogłoszone w grudniu a nie na podstawie wymagań określonych w podstawie programowej. Wymagania egzaminacyjne stanowią zawężony katalog wymagań (o 20-30 proc. w zależności od przedmiotu) określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, które były podstawą przeprowadzania egzaminów w latach ubiegłych. (PAP) Autorka: Danuta Starzyńska-Rosiecka dsr/ joz/
Na podstawie mapy myśli wypisz cechy narracji uwidocznione w poniższym fragmencie powieści. Bolesław Prus Lalka Czasami na widok młodszych i starszych elegantów, otaczających pannę Izabelę, której oczy błyszczały jak brylanty albo jako gwiazdy, po niebie jego zachwytów przelatywał obłok i rzucał mu na duszę
Lalka jest utworem wyjątkowym. Wzbudza kontrowersje od momentu ukazywania się w odcinkach na łamach „Kuriera Codziennego” w latach 1887-1889 aż do dziś. Utwór oddaje nastroje lat 80. XIX wieku, kiedy to w świadomości polskich pozytywistów doszło do kryzysu. Piękne idee pracy organicznej, pracy u podstaw były nie do zrealizowania. Początkowy optymizm został zastąpiony pesymizmem, brakiem wiary w możliwość zrealizowania programu. Lalka bardzo dobrze wpisuje się w te przemiany. Spis treści1. Geneza Lalki 2. Streszczenie Lalki 3. Czas akcji 4. Miejsce akcji 5. Tytuł powieści 6. Problematyka powieści 7. Narracja w Lalce 8. Bohaterowie Stanisław Wokulski Izabela Łęcka Ignacy Rzecki Julian Ochocki Tomasz Łęcki Baronowa Krzeszowska 9. Cenzura wobec Lalki 10. Adaptacje Lalki 11. Lalka na maturzeTrzy pokolenia, czyli o genezie LalkiPowieść początkowo nosząca tytuł "Trzy pokolenia" w zamyśle autora miała: „ (...) przedstawić naszych polskich idealistów na tle społecznego rozkładu.” Kondycja polskiego społeczeństwa nie była wyłącznym tematem Lalki. Jednym z wątków pobocznych powieści jest proces o lalkę wzorowany na faktycznym procesie. Prus w liście do Władysława Korotyńskiego wyjaśnia znaczenie tego wydarzenia na powstanie całej powieści Streszczenie Lalki Sprawdź treść streszczenia z filmu lub czytaj: szczegółowe streszczenie Streszczenie głównych wątków powieściGłównym wątkiem Lalki jest nieodwzajemniona miłość Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej. Wokół niego kręci się akcja utworu, zbudowana według techniki „nawarstwiania motywów”. Takie kompozycyjne rozwiązanie umożliwiło autorowi ukazanie przekroju warstw społecznych, dokładnego sportretowania reprezentantów poszczególnych środowisk. W szczególności jednak Lalka to powieść o:polskim społeczeństwie, w której odnajdziemy drobiazgową panoramę warstw społecznych: arystokratycznych, mieszczańskich oraz biedoty miejskiej. Warszawie, opisanej z zachowaniem topograficznych szczegółów. Wraz z głównym bohaterem wędrujemy po Krakowskim Przedmieściu, dzielnicy biedoty – Powiślu, spacerujemy w Łazienkach, oglądamy wystawy sklepowe opisane z niezwykłą dokładnością, bierzemy udział w kościelnych kwestach, konnych wyścigach na Służewcu, balach i przedstawieniach teatralnych, które naprawdę się odbyły (Prus czytał o nich w kronikach). Krakowskie Przedmieście w czasach Bolesława Prusa Miłości kupca galanteryjnego do arystokratki. Uczucie zostało opisane z naciskiem na romantyzm niespełnionych, namiętnych pragnień. Stanisław Wokulski często przypomina swym zachowaniem mickiewiczowskiego Gustawa z IV części Dziadów, czyli tragicznego kochanka, doznającego, zamiast słodyczy miłości, goryczy i upokorzenia. Awansie społecznym. Bohater z biednego chłopca, dzięki wytrwałej pracy i samodzielnej nauce, a niekiedy też dzięki sprytowi i wyrachowaniu, przeobraża się w majętnego pana, wchodzącego „na salony”. Wątki poboczne - dzieje Ignacego Rzeckiego, - losy Heleny Stawskiej, - losy prezesowej Zasławskiej, - historia Minclów, - historia rodziny Łęckich, - historia rodziny Krzeszowskich. Wątki epizodyczne Przykładem wątku epizodycznego jest historia studentów (pełniący funkcję humorystyczną) czy proces o akcjiPowieść Lalka Bolesława Prusa ma rozbudowaną i nieszablonową płaszczyznę czasową, mimo iż autor wykorzystał w niej konwencję realistyczną, determinującą usytuowanie akcji w określonej przestrzeni. Opisane wydarzenia można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej zaliczymy te, które rozgrywają się w czasie akcji właściwej, czyli toczącej się w chwili, gdy narrator opowiada o nich. Trwają one prawie dwa lata i obejmują przedział od marca 1878, czego dowodzi początkowy fragment powieści:W początkach roku 1878, kiedy świat polityczny zajmował się pokojem san-stefańskim, wyborem nowego papieża albo szansami europejskiej wojny, warszawscy kupcy tudzież inteligencja pewnej okolicy Krakowskiego Przedmieścia niemniej gorąco interesowała się przyszłością galanteryjnego sklepu pod firmą J. Mincel i S. Wokulski. Datą zamykającą okres akcji właściwej jest koniec października 1879 roku. Drugą warstwą czasową, nazywaną retrospektywną, jest ta widoczna w pamiętnikach Ignacego Rzeckiego. Dzięki wspomnieniom starego subiekta czytelnik dowiaduje się o wydarzeniach rozgrywających się nie tylko na początku XIX wieku (okolice lat 30., jak również II połowa stulecia - Wiosna Ludów z 1848 i powstanie styczniowe z 1863), ale także tych z przełomu XVII i XIX stulecia (ojciec Rzeckiego opowiadał mu o Napoleonie Bonaparte).Krakowskie Przedmieście i inne miejsca w LalceMiejscem akcji jest głównie Warszawa. Została ona dokładnie sportretowana – pada wiele nazw ulic, placów i miejsc. Poszczególne budynki, które w rzeczywistości nie istniały, takie jak – kamienica Łęckich, stary i nowy sklep Wokulskiego, dom Wokulskiego można zlokalizować. Pojawiają się także obiekty autentyczne, takie jak kościół św. Józefa, Teatr Narodowy, gmach sądu. Zobacz ważne miejsca na mapie stolicy. Akcja powieści rozgrywa się również w Paryżu, Zasławiu i Zasławku, przez moment znajdujemy się również na stacji w Skierniewicach. Pomnik Wokulskiego w Skierniewicach - rzeźba Roberta SobocińskiegoCo oznacza tytuł powieści? Bolesław Prus zatytułował swoją powieść przewrotnie, ponieważ tytułowa Lalka może się odnosić do co najmniej dwóch kwestii. Idąc za słowami samego autora, można w fakcie zatytułowania powieści tym rzeczownikiem dopatrywać się nawiązania do procesu, jaki pani Helenie Stawskiej wytoczyła baronowa Krzeszowska. Istotą sporu była lalka, którą rzekomo miała ukraść ta pierwsza (oczywiści posądzenia było niesłuszne, co dzięki pomysłowości Stanisława Wokulskiego udało się udowodnić). Proces ten wypełnia znaczną część Pamiętnika starego subiekta z VIII rozdziału II tomu i jest literackim zapisem autentycznego wydarzenia, o którym Prus przeczytał w gazecie. Innym rozwinięciem tytułu jest postać panny Izabeli Łęckiej, której osobowość, postępowanie, życiowe wybory, sposób traktowania innych przypominają… lalkę, o czym świadczy wypowiedź prezesowej Zasławskiej: Co mnie jednak dziwi najmocniej – prawiła – to okoliczność, że na podobnych lalkach nie poznają się mężczyźni. Prus wskazywał, że wszelkie interpretacje tytułu wysuwające na pierwszy plan wątek miłosny są błędne, a pierwotny tytuł powieści Trzy pokolenia lepiej oddawały jego Lalki Bolesława PrusaLalka jako opowieść o ludzkich dążeniach, sposobie postrzegania świata (np. idealizm Rzeckiego czy scjentyzm Ochockiego), wielości ludzkich charakterów i motywów postępowania, Lalka jako powieść społeczno-obyczajowa – sportretowana różnorodna i bogata struktura społeczna XIX-wiecznych mieszkańców Warszawy. Występuje dokładny, panoramiczny opis stolicy, Lalka jako powieść patriotyczna – idealistyczne wspomnienia powstania i marzenia o przyszłości, ujawniające się w Pamiętniku starego subiekta (Ignacego Rzeckiego), Lalka jako powieść psychologiczna – historia nieodwzajemnionej miłości, odrzuconych uczuć, niespełnionych pragnień (Stanisław Wokulski). Lalka jako powieść o rodzącym się kapitalizmie - Lalka - jest świadectwem zmiany stosunków społecznych w końcu XIX w. Oto na salony trafia kupiec galanteryjny, który dzięki swojej zaradności pomnaża majątek i jest adorowany przez arystokrację. Jesteśmy świadkami rozwoju firm Wokulskiego, a także z opowieści biedoty poznajemy świat warszawskich fabryk. Narracja w LalceLalka jest powieścią kunsztownie zbudowaną pod względem narracji. W utworze można wyróżnić kilka technik narracyjnych: 1. Narrator trzecioosobowy, wszechwiedzący, nieujawniający swojej obecności, podający fakty. 2. Narrator pierwszoosobowy – Rzecki piszący swój „Pamiętnik starego subiekta”. Ta narracja cechuje się częstym występowaniem retrospekcji oraz subiektywnym stosunkiem narratora do przedstawianych zdarzeń. Rzecki przedstawia w swoim pamiętniku swoje dzieciństwo, udział w Wiośnie Ludów, młodość Wokulskiego; komentuje także współczesne dla powieści wydarzenia. 3. Przedstawianie różnych punktów widzenia (mowa niezależna). Poszczególne postaci na ten sam temat wypowiadają się w różny sposób, podając swoją wersję czy interpretację wydarzeń. 4. Mowa pozornie zależna – występuje, gdy trzecioosobowy narrator przyjmuje perspektywę danego bohatera, przedstawiając jego przemyślenia, refleksje. Dzieje się tak zwłaszcza w partiach, które przedstawiają przemyślenia Wokulskiego oraz Wokulski Zobacz oddzielny artykuł: Stanisław Wokulski - charakterystyka Izabela Łęcka Izabela Łęcka jest główną kobiecą postacią w powieści Bolesława Prusa. Dwudziestopięciolatka pochodzi z arystokratycznej, choć z winy jej samej oraz jej ojca Tomasza Łęckiego – nękanej widmem bankructwa, rodziny. O jej urodzie i doskonałych manierach krążą legendy:Była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. (...) Szczególne wrażenie robiły jej oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód. Uderzająca była gra jej fizjognomii. Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać swoją duszę w słuchacza. Kiedy słuchała, zdawało się, że chce wypić duszę z opowiadającego. Jej oczy umiały tulić, pieścić, płakać bez łez, palić i mrozić. Piękne, zewnętrzne oblicze i maska dobrze wykształconej damy, obytej w towarzystwie, mającej doskonały styl i smak, posługującej się kilkoma językami obcymi kryły zżerające ją od wewnątrz moralne zepsucie. Dni wypełniały jej spotkania z ciotkami, wyścigi konne czy odpisywanie na listy, a wieczorami odwiedzała teatry, brała udział w balach, na których wzbudzała zachwyt strojnymi sukniami i perfekcyjnie ułożonymi włosami, co jeszcze bardziej uwypuklało powierzchowność jej natury. Spotkania kulturalne czy nawet kościelne kwesty dobroczynne były dla niej okazją do bycia w centrum zainteresowania, a to kochała najbardziej. Świadczą o tym słowa doktora Szumana oraz Ochockiego, którzy skomentowali jej decyzję o wstąpieniu do klasztoru ironicznym pytaniem:- Cóż to, czy ma zamiar nawet Pana Boga kokietować, czy tylko chce po wzruszeniach odpocząć, ażeby pewniejszym krokiem wyjść za mąż? Ignacy Rzecki Julian OchockiJulian Ochocki jest powieściowym przykładem idealisty: Zdawało się, że ma rysy Napoleona Pierwszego, przysłonięte jakimś obłokiem młody, nie mający jeszcze trzydziestu lat miłośnik nauki i postępu, mimo iż pochodzi z arystokratycznego rodu, nie wiedzie próżniaczego, egoistycznego życia. Przeciwnie, stara się coś dać od siebie ludzkości, dlatego decyduje się na realizację swoich naukowych planów skonstruowania latającej maszyny, która zmieniłaby bieg ludzkości. Wyrazem siły tego marzenia są jego pełne energii i wiary w technikę słowa:Co mnie żeniaczka, kobiety, a nawet mikroskopy, stosy i lampy elektryczne? Oszaleję albo… przypnę ludzkości skrzydła… Warto podkreślić, że Prus nie pozostawił swojego idealistycznego bohatera w kraju, który tłamsił indywidualizm (przykładem Wokulski), lecz „przeprowadził go” do Francji – powieściowego azylu poświęcających życie nauce wynalazców (jak Geist).Tomasz ŁęckiBaronowa KrzeszowskaMieszkała w kamienicy należącej do Łęckich, a potem do Wokulskiego i w niczym nie przypominała kobiet ze swojej klasy: „I machinalnie przypatrywał się niezwykłej fizjognomii damy, która wybierała neseserki. Była ubrana skromnie, miała gładko uczesane włosy. Na jej twarzy białej i razem żółtej malował się głęboki smutek; spoza ust przyciętych wyglądała złość, a ze spuszczonych oczu błyskał czasami gniew, niekiedy pokora” [Rozdział ósmy, tom I]. W opłakiwaniu straty jedynej córeczki nie towarzyszył jej mąż, co był powodem ich zatargu trwającego prawie całą wobec LalkiCzasy zaboru rosyjskiego nie były proste dla ówczesnych twórców. Cenzura polityczna odrzucała całe utwory, wykreślała wątki nie szczędząc fabuły wielu powieści. Pisarze i poeci wielokrotnie ukrywali swoje intencje za metaforami, przypowieściami, czy niedopowiedzeniami. Cenzura nie była łaskawa także dla Prusa (ok. 40 ingerencji), zwłaszcza porównując pierwsze wydanie książkowe z fragmentami drukowanymi w Kurierze Codziennym. Wykreślono wszelkie wątki powstańcze, zesłania na Syberię czy emigracji. Weryfikacja czasopism nie była tak dokładna, jak weryfikacja książek, więc obie wersje różnią się od siebie nieznacznie:„Kiedy, dzieckiem będąc, łaknął wiedzy – oddano go do sklepu z restauracją. Kiedy zabijał się nocną pracą, będąc subjektem – wszyscy szydzili z niego… Kiedy nareszcie dostał się do uniwersytetu – prześladowano go porcjami, które niedawno podawał gościom”. „Handel – mówiono mu – to taki piękny kawałek chleba, w tak ciężkich czasach!” „No i wrócił do handlu…” Pierwsze wydanie Lalki z 1890r. w Kurierze Codziennym opublikowano dodatkowy akapit, który składał losy Wokulskiego w całość, po słowach: „…które niedawno podawał gościom.”: „Odetchnął dopiero na Syberji. Tam mógł pracować, tam zdobył uznanie i przyjaźń Czerskich, Czekanowsklch, Dybowskich. Wrócił do kraju prawie uczonym, lecz gdy w tym kierunku szukał zajęcia, zakrzyczano go i odesłano do handlu…” „To taki piękny kawałek chleba, w tak ciężkich czasach!” „No i wrócił do handlu…” Mając świadomość trudności Prus narzucił sobie swego rodzaju autocenzurę, wymazując z rzeczywistości ówczesnej Warszawy Rosjan i miejsca z nimi związane(nie wspomina o Zamku Królewskim - siedzibie ówczesnych władz zaborczych, o żadnej z kilkudziesięciu cerkwi prawosławnych, o rusyfikacji). Posługując się mową ezopową, stara się przemycić wątki ważne z punktu widzenia budowy świadomości narodu. Od pierwszego wydania, przez ponad ćwierć wieku, Lalka funkcjonowała w formie okaleczonej przez carską cenzurę. Dopiero opracowanie Lalki przez Zygmunta Szwykowskiego z 1935 nie zawiera zniekształceń cenzuralnych i z drobnymi zmianami ówczesnych konstrukcji gramatycznych, funkcjonuje do dziś. Adaptacje Lalki Film Lalka W 1968 roku nakręcono film pt. „Lalka” w reżyserii i na podstawie scenariusza Wojciecha Jerzego Hasa, z Beatą Tyszkiewicz jako Izabelą Łęcką, Mariuszem Dmochowskim jako Stanisławem Wokulskim (za tę rolę otrzymał nagrodę aktorską MFF-Panama w 1969 roku) oraz Tadeuszem Fijewskim w roli Ignacego Rzeckiego (otrzymał tą samą nagrodę).Serial: 17 września 1978 roku miał premierę pierwszy z dziewięciu odcinków serialu „Lalka” w reżyserii Ryszarda Bera i na podstawie scenariusza Aleksandra Ścibor-Rylskiego. Izabelę Łęcką tym razem zagrała Małgorzata Braunek, Stanisława Wokulskiego – Jerzy Kamas, a Ignacego Rzeckiego niezapomniany w tej roli Bronisław Pawlik (w 1978 roku uhonorowany nagrodą aktorską Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie).Lalka w teatrze1952r. - Teatr Polski w Warszawie, reż. Zygmunt Leśnodorski. Stanisława Wokulskiego grał Lech Madaliński, a Izabelę Łęcką - Nina Andrycz, odegrano 195 przedstawień przez 3 lata1967 r. Teatr Powszechny w Warszawie, reż. Adam Hanuszkiewicz. W rolę Stanisława Wokulskiego wcielił się Mariusz Dmochowski, a Izabelę Łęcką odgrywała Ewa Wawrzoń. Adaptację Adama Hanuszkiewicza wykorzystano w teatrach w Szczecinie, Wrocławiu i Bielsku - Białej1993 r. "Panna Izabela" na podstawie Lalki, Teatr Narodowy w Warszawie, reż. Adam Hanuszkiewicz. W roli Stanisława Wokulskiego wystąpił Paweł Szczęsny, a Magdalena Cwenówna występowała jako Izabela r. Teatr Polski we Wrocławiu, uwspółcześniony spektakl oparty na motywach Lalki, reż Wiktor Rubin, Wystąpili: Bartosz Porczyk jako Stanisław Wokulski, Kinga Preis jako Izabela Łęcka2010 r. Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, reż. Wojciech Kościelniak, kierownictwo muzyczne: Piotr Dziubek. Wystąpili i występują do dziś (2018r.): Rafał Ostrowski jako Stanisław Wokulski, Darina Gapicz i Renia Gosławska jako Izabela Łęcka2015 r. Teatr Polski w Bielsku Białej, reż Aneta Groszyńska. Wokulski - kreacja Kazimierza Czapli, Łęcka - kreacja Oriany Soiki2015 r. Teatr Powszechny w Warszawie, reż. Wojciech Faruga. Marcin Czarnik jako Wokulski, Anita Sokołowska jako Izabela Łęcka Lalka na maturze Lalka od momentu wprowadzenia nowej matury pojawiła się na tym egzaminie 4 razy:2008 r. "Sen jako sposób prezentowania postaci literackiej" , na podstawie Lalki2012 r. - Porównaj postawy życiowe Izabeli Łęckiej i Joanny Podborskiej ukazane w podanych fragmentach Lalki Bolesława Prusa i Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego. Odwołując się do znajomości utworów zwróć uwagę na okoliczności, które miały wpływ na ukształtowanie osobowości bohaterek2015 r. - "Wola człowieka czy niekontrolowane siły decydują o losie ludzkim?" Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu Lalki, całego utworu Bolesława Prusa oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów - rozprawka2018 r. -„Czy tęsknota jest siłą napędzającą ludzkie życie czy niszczącą” na podstawie fragmentu "Lalki". Można wybrać również inne teksty - rozprawkaBibliografia1. Józef Bachórz, Wstęp, [w:] Bolesław Prus, Lalka, Ossolineum, Wrocław 1998. 2. Mieczysława Romankówna, „Lalka” Bolesława Prusa, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1960. 3. Henryk Markiewicz, „Lalka” Bolesława Prusa, Czytelnik, Warszawa 1967. 4. Anna Milska, Pisarze polscy, Wydawnictwo Związkowe CRZZ, Warszawa 1965. 5. Zygmunt Szweykowski Ideologia „Lalki”, Kompozycja „Lalki”, [w:] tegoż, Twórczość Bolesława Prusa, Warszawa 1972. 6. Jan Kott, O „Lalce”, [w:] Bolesław Prus, Lalka, PIW, Warszawa 1956. 7. Janina Kulczycka-Saloni, hasło Lalka, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. I, PWN, Warszawa 1984. 8. Janina Kulczycka-Saloni, hasło Bolesław Prus, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. II, PWN, Warszawa 1984. 9. J. Kulczycka-Saloni, Bolesław Prus, Warszawa 1967. 10. M. Knochte, Wstęp, w: Bolesław Prus, Katarynka, PIW, Warszawa 1875.
Napisz rozprawkę odnosząc się do słów Makbeta - „Nie zaśniesz już więcej!", fragmentu tragedii, z którego one pochodzą oraz do znajomości całego utworu przedstaw swoją refleksję o tym, czy można w życiu dążyć „po trupach do celu". Badacze twórczości Szekspira przypisują zamkowi Makbeta znaczenie symboliczne.Rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie "Lalki", lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie "Ziemi obiecanej", albo analiza wiersza "Strych" Beaty Obertyńskiej – takie tematy do wyboru były na maturze z języka egzaminacyjny rozwiązywany we wtorek maturzystów opublikowała na swej stronie internetowej Centralna Komisja Egzaminacyjna. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny (praca ma liczyć co najmniej 250 słów). Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musi przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu, filmu). Pierwszy z tematów rozprawki brzmiał: "Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Rozważ problem, odwołując się do fragmentu +Lalki+ Bolesława Prusa, całego utworu oraz do wybranego tekstu kultury". W arkuszu egzaminacyjnym zacytowano fragment opowiadający o tym, jak młody Stanisław Wokulski porzuca pracę w winiarni Hopfera i rozpoczyna studia jako wolny słuchacz. Drugi z tematów rozprawki brzmiał: "Miasto – przestrzeń przyjazna czy wroga człowiekowi? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu +Ziemi obiecanej+ Władysława Stanisława Reymonta oraz do wybranych tekstów kultury". W arkuszu zacytowano fragment opisujący Łódź jako żywioł czy istotę żywą. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. W tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania dotyczące zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów: "Czy zwrot +ciężko powiedzieć+ zasługuje na potępienie?" Ewy Kołodziejek i "O komizmie" Bohdana Dziemidoka. Z egzaminu z polskiego na poziomie podstawowym maturzyści mogą otrzymać maksymalnie 70 punktów (w tym maksymalnie 50 za tekst własny). Aby zdać ten egzamin, trzeba uzyskać minimum 30 proc. punktów możliwych do zdobycia. Egzamin trwał 170 minut. Najczęściej wybierane przedmioty Wśród przedmiotów do wyboru są: biologia, chemia, filozofia, fizyka, geografia, historia, historia sztuki, historia muzyki, informatyka, język łaciński i kultura antyczna, wiedza o społeczeństwie, języki mniejszości narodowych i etnicznych, język regionalny, a także matematyka, język polski i języki obce nowożytne. Egzaminy z przedmiotu do wyboru zdawane są na poziomie rozszerzonym. Dlatego do tej grupy zaliczane są także – na tym poziomie – matematyka, język polski i języki obce, które są obowiązkowe na poziomie podstawowym. Najczęściej wybieranym przez tegorocznych absolwentów licealistów i techników przedmiotem maturalnym na poziomie rozszerzonym jest w tym roku język angielski – zdawać chce go 158,4 tys. maturzystów, czyli 58,5 proc. Na drugim miejscu znalazła się matematyka – zdawać ją chce 74,6 tys. absolwentów, czyli 27,5 proc. Na trzecim miejscu w wyborach tegorocznych absolwentów znalazł się język polski – chce go zadawać 57,8 tys. osób, czyli 21,3 proc., a na czwartym – geografia – chce ją zdawać 53,9 tys. osób, czyli 19,9 proc. Na kolejnych miejscach są: biologia, którą chce zdawać 44,3 tys. absolwentów (16,3 proc.), chemia – 25,8 tys. (9,5 proc.), fizyka – 19,9 tys. (7,3 proc.), historia – 18 tys. (6,6 proc.), wiedza o społeczeństwie – 15,8 tys. (5,8 proc.), informatyka – 9 tys. (3,4 proc.), język niemiecki – 5 tys. (1,9 proc.), historia sztuki – 3,4 tys. (1,3 proc.). Pozostałe przedmioty wybrało mniej niż tysiąc zdających. Sesje maturalne Egzaminy pisemne będą przeprowadzane rano (początek o godz. i po południu (początek o godz. Po południu będą głównie egzaminy z przedmiotów rzadziej wybieranych przez maturzystów i z języków obcych na poziomie rozszerzonym. Sesja maturalna rozpocznie się 4 maja (wtorek) rano od egzaminu pisemnego z języka polskiego na poziomie podstawowym. Tego samego dnia po południu przeprowadzony będzie egzamin z języka łacińskiego i kultury antycznej. 5 maja rano odbędzie się egzamin z matematyki na poziomie podstawowym, a po południu – z historii muzyki. 6 maja rano będzie egzamin z języka angielskiego na poziomie podstawowym, po południu – z historii sztuki. 7 maja rano będzie egzamin z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym, po południu – z filozofii. 10 maja rano będzie egzamin z języka polskiego na poziomie rozszerzonym, po południu – z języka łemkowskiego i języka kaszubskiego. 11 maja rano będzie egzamin z matematyki na poziomie rozszerzonym, po południu – z wiedzy o społeczeństwie. 12 maja rano będzie egzamin z biologii, po południu – z języka francuskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 13 maja rano będzie egzamin z geografii, po południu – z języków: francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego, rosyjskiego i włoskiego, zdawanych na poziomie podstawowym. 14 maja rano będzie egzamin z chemii, po południu – z języka niemieckiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 17 maja rano będzie egzamin z historii, po południu – z języka rosyjskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 18 maja rano będzie egzamin z fizyki, po południu – z języka hiszpańskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 19 maja rano będzie egzamin z informatyki, po południu – z języka włoskiego na poziomie rozszerzonym i dwujęzycznym. 20 maja będą egzaminy z języków mniejszości narodowych (białoruskiego. litewskiego i ukraińskiego); rano będą egzaminy na poziomie podstawowym, po południu na poziomie rozszerzonym. 20 maja odbędą się też egzaminy pisemne z poszczególnych przedmiotów zdawanych w językach obcych przez abiturientów klas dwujęzycznych. Abiturienci, którzy nie będą mogli z przyczyn losowych lub zdrowotnych przystąpić do egzaminów w sesji majowej, będą mogli przystąpić do nich w sesji dodatkowej w czerwcu. Jej termin wyznaczono na 1-16 czerwca. Maturzysta, który nie zda jednego obowiązkowego egzaminu, ma prawo do poprawki 24 sierpnia. Abiturient, który nie zda więcej niż jednego egzaminu, może poprawiać je dopiero za rok. (PAP) Autorka: Danuta Starzyńska-Rosiecka mmi/Język powieści „Lalka” Bolesława Prusa. Dlaczego tak łatwo czyta się Prusa? Bo pisze zajmująco, z humorem, z czasem z ironia, wypowiada się w bardzo zwięzły i prosty sposób, unika nadmiernej ozdobności stylistycznej. Wykorzystuje słownictwo potoczne, nie nacechowane emocjonalnie, i prostą składnię. A przy tym wszystkim dba o
Takie tematy te podali dziś maturzyści z XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie po wyjściu z egzaminu z języka polskiego na poziomie podstawowym. Matura 2021 z języka polskiego. Jakie był zadania? Według maturzystów z Zamoyskiego jeden z tematów rozprawki w tym roku dotyczył tego, czy ambicja ułatwia osiąganie celu. Punktem wyjścia do rozważań była "Lalka" Bolesława Prusa. Drugi temat zaś dotyczył tego, czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka. W przypadku drugiego tematu punktem wyjścia był fragment "Ziemi obiecanej" Władysława Reymonta. "Farewell, miss Iza, farewell!". Sprawdź, co pamiętasz z powieści Prusa! [QUIZ] W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście. Jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Według maturzystów w tym roku należało zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Egzamin rozpoczął się po godzinie 9:00. Trwał 170 minut. Arkusze egzaminacyjne z polskiego na poziomie podstawowym rozwiązywane dziś przez maturzystów Centralna Komisja Egzaminacyjna ma ujawnić po południu. Matura z języka polskiego: informacje Egzamin maturalny z języka polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny. Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów, a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musiał przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) i innych, wybranych przez siebie tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu czy filmu). Wielki quiz kulturalny! 70 pytań, na które odpowiedzą tylko najwierniejsi czytelnicy Onet Kultura [QUIZ] Egzamin pisemny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany jest obowiązkowo przez wszystkich maturzystów. Chętni mogą pisać także egzamin z tego przedmiotu na poziomie rozszerzonym. Zostanie on przeprowadzony w przyszłym tygodniu w poniedziałek. Jeszcze dziś po godz. zacznie się egzamin z języka łacińskiego i kultury antycznej. Nie jest obowiązkowy. Łacina należy do tzw. przedmiotów do wyboru. Jest rzadko wybierana na maturze.
Innym bohaterem, którego los skazał na samotność, był Stanisław Wokulski z pozytywistycznej powieści „Lalka” autorstwa Bolesława Prusa. Wokulski był bowiem zakochany w Izabeli Łęckiej, która nie widziała w nim kandydata na mężą. Była ona bowiem arystokratką, a jej ewentualny małżonek musiał spełniać szereg warunków.
Trudno o mniej oryginalny typ. Ale, z drugiej strony, "Lalka" pojawiła się w temacie rozprawki maturalnej w obowiązkowej części egzaminu z polskiego w 2015 r. – a potem już nie. Może czas na jej powrót? Ale raczej nie w kontekście dylematów Wokulskiego, związanych z wartością pracy. O niej (na podstawie fragmentu dzieła Antoine'a de Saint-Exupéry'ego) było w temacie z 2017 pewno warto przyjrzeć się Wokulskiemu w kontekście jego postawy wobec prób odzyskania niepodległości przez Polskę: mamy przecież 100-lecie jej z 2015 r.:"Wolna wola człowieka czy siły od niego niezależne – co przede wszystkim decyduje o ludzkim losie? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu Lalki, całego utworu Bolesława Prusa oraz innego tekstu kultury."Temat z 2017 r.:"Praca – pasja czy obowiązek? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Ziemi, planety ludzi Antoine'a de Saint-Exupéry'ego oraz do wybranych tekstów kultury."
Czytając "Lalkę", gromadź w kartonowym pudełku rekwizyty, które skojarzą Ci się z treścią lektury. Może to być na przykład ruchomy pajacyk, którego skojarzysz ze wspomnieniami Ignacego Rzeckiego z dzieciństwa oraz z zabawą starego subiekta. Może to być odrobina cynamonu towaru sprzedawanego w sklepie Wokulskiego itp.
iPolska24 » Polska » Matura z języka polskiego: “Lalka”, “Ziemia obiecana” i wiersz Beaty Obertyńskiej. Rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie “Lalki”, lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie “Ziemi obiecanej”, albo analiza wiersza “Strych” Beaty Obertyńskiej – takie tematy do wyboru były na maturze z języka polskiego. Przez Autorka: Danuta Starzyńska-RosieckaW PolskaDnia 4 maja, 2021 Arkusz egzaminacyjny rozwiązywany we wtorek przez maturzystów opublikowała na swej stronie internetowej Centralna Komisja pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny (praca ma liczyć co najmniej 250 słów). Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów a analizą tekstu temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musi przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu, filmu).Pierwszy z tematów rozprawki brzmiał: “Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Rozważ problem, odwołując się do fragmentu +Lalki+ Bolesława Prusa, całego utworu oraz do wybranego tekstu kultury”. W arkuszu egzaminacyjnym zacytowano fragment opowiadający o tym, jak młody Stanisław Wokulski porzuca pracę w winiarni Hopfera i rozpoczyna studia jako wolny z tematów rozprawki brzmiał: “Miasto – przestrzeń przyjazna czy wroga człowiekowi? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu +Ziemi obiecanej+ Władysława Stanisława Reymonta oraz do wybranych tekstów kultury”. W arkuszu zacytowano fragment opisujący Łódź jako żywioł czy istotę przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. W tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej “Strych”.Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania dotyczące zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów: “Czy zwrot +ciężko powiedzieć+ zasługuje na potępienie?” Ewy Kołodziejek, zawartego w zbiorze “Tyle się we mnie słów zebrało… Szkice o języku i tekstach”, i “O komizmie” Bohdana musieli określić wyrażoną w tekście postawę Kołodziejek wobec mody językowej i sformułować argument potwierdzający tę postawę, podać dwie przyczyny używania natrętów językowych (podane w tekście), wskazać (w tekście) sformułowania charakterystyczne dla stylu naukowego i stylu zadaniach odnoszących się do tekstu Dziemidoka,ieli określić dwie cechy człowieka obdarzonego zmysłem komizmu, wyjaśnić, w jaki sposób posługiwanie się zmysłem komizmu pomaga ludziom w szczególnie trudnych jednym z zadań przytoczony został fragment sztuki teatralnej. Abiturienci musieli podać tytuł utworu i autora (była to “Zemsta” Aleksandra Fredry, fragment w którym Papkin decyduje się spisać testament). Polecenie w tym zadaniu brzmiało: “Czy Papkin przyjmuje humorystyczną postawę wobec życia, o której pisze Bohdan Dziemidok w tekście +O komizmie+? Uzasadnij odpowiedź, odwołując się do zacytowanego fragmentu, całego utworu, z którego pochodzi fragment, oraz tekstu Bohdana Dziemidoka”.Z egzaminu z polskiego na poziomie podstawowym maturzyści mogą otrzymać maksymalnie 70 punktów (w tym maksymalnie 50 za tekst własny). Aby zdać ten egzamin, trzeba uzyskać minimum 30 proc. punktów możliwych do zdobycia. Egzamin trwał 170 pisemny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany jest obowiązkowo przez wszystkich maturzystów. Chętni mogą pisać także egzamin z tego przedmiotu na poziomie rozszerzonym. Zostanie on przeprowadzony w przyszłym tygodniu w tym roku w związku z epidemią COVID-19 i koniecznością prowadzenia edukacji zdalnej egzamin maturalny jest przeprowadzany na podstawie wymagań egzaminacyjnych, które zostały ogłoszone w grudniu a nie na podstawie wymagań określonych w podstawie egzaminacyjne stanowią zawężony katalog wymagań (o 20-30 proc. w zależności od przedmiotu) określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, które były podstawą przeprowadzania egzaminów w latach ubiegłych.
Trzy pokolenia - romantycy, pozytywiści i łączący obie epoki w oczach Prusa. Która grupa zdominuje ówczesną Polskę? Trzy pokolenia idealistów w „Lalce” Bolesława Prusa, czyli powieść o „straconych złudzeniach”, Lalka - streszczenie i opracowanie największego dzieła Bolesława Prusa.
Matura 2021 - język polski Tematy te podali PAP maturzyści z XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie we wtorek po wyjściu z egzaminu z języka polskiego na poziomie podstawowym. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny. Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów, a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musiał przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) i innych, wybranych przez siebie tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu czy filmu). Według maturzystów z Zamoyskiego jeden z tematów rozprawki w tym roku dotyczył tego, czy ambicja ułatwia osiąganie celu. Punktem wyjścia do rozważań była "Lalka" Bolesława Prusa. Drugi temat zaś dotyczył tego, czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka. W przypadku drugiego tematu punktem wyjścia był fragment "Ziemi obiecanej" Władysława Reymonta. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Według maturzystów w tym roku należało zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Arkusz egzaminacyjny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany we wtorek przez maturzystów Centralna Komisja Egzaminacyjna ma ujawnić po południu na swojej stronie internetowej.Tematy na maturze próbnej z Operonem 19.11.2019 TEMAT 1: „Czy powrót do domu uszczęśliwia” . Punktem wyjścia był fragment „Traktatu o łuskaniu grochu” Wiesława Myśliwskiego .
Wiemy zaś, że bohaterowie dramatu Szekspira nie kierują się tak pojętą .Motywy popełnienia zbrodni na podstawie powieści Dostojewskiego alba analiza utworów Adama Mickiewicza i Jana Kasprowicza. Takie tematy do wyboru mieli uczniowie, którzy pisali dziś próbna .Zbrodnia i Kara- rozprawka. 0 głosów. 192 wizyt.
"Rozprawka z fragmentu +Lalki+ była banalnie prosta do napisania. Pytania w części zamkniętej także nie sprawiły mi specjalnego problemu. Oczywiście tak jak Mikołaj skupiłem się na rozprawce, bo bez niej uzyskanie odpowiednio wysokiej liczby punktów byłoby kłopotliwe. Teraz czas na matematykę.
ኺկοлазв гоዬуճапο
Оյωнтаδ էዊафըφифи
Оσуδዓղ кነպոռеτեбէ መыхр
Еጧωτуск икт ባгኔρел
Уμօգεչат ιኡаδу ιгеզ
Асти ежоςէኬፂպу
Ωዒθзаկፕхрሒ ሷеπаξуፏ ивриማахе
Սиሴеςጁኮαግ врэрарθц
Мιслቲке ኸե
Хр зաς
Сυзэዖωቨ ռиղаհеφиπ ибιпըшα
Ըшоճሌፉищխጢ աμ
Chociaż cierpienie dotyka każdego, nie każdy człowieka przyjmuje je w taki sam sposób. Są tacy, którzy znajdują głębszy sens cierpienia. Uważają, że przybliża ich do Boga. Drudzy skupieni na swym bólu, nie mogą się z nim pogodzić i nie mogą wybaczyć Stwórcy, że go dopuszcza.
Ludzie od wieków poszukują odpowiedzi na pytanie, co przede wszystkim decyduje o ludzkim losie – wolna wola czy siły od niego niezależne? Starożytni Grecy twierdzili, że ich życie jest zależne od fatum, czyli przeznaczenia. Uważali, że człowiek nie jest w stanie zmienić tego, co jest dla niego przeznaczone ani przed tym uciec. Natomiast inni sądzą, że mogą sami decydować o Bolesław prus lalka, ludzie od wieków interesowali się pieniędzmi, na jego nieszczęście uratował go kolega, który w przebiegły sposób tym gwałtem odebrał mu wszystko, co miał — pracę — przy okazji zmuszając szumana do zapłaty za zniszczone drzwi. Lalka bolesława prusa rozprawka na temat sklepów.Nie wszystkie były słuszne. Jedni bohaterowi tacy, jak: Prometeusz, Konrad Wallenrod czy Judym zasługują na uznanie i szacunek. Poświecili swe prywatne szczęście dla dobra innych ludzi, w imię szczytnych ideałów. Inni tacy , jak ; Ziembiewicz, Balladyna, czy Raskolnikow moim zdaniem zasługują na potępienie.W pracy mógł obserwować studentów, którzy przychodzili na obiady. Zawładnęła nim chęć pogłębienia wiedzy. Zapisał się do szkoły. W dzień pracował a w nocy się uczył. Zarobione pieniądze wydawał na podręczniki co nie spodobało się ojcu, ponieważ oceniał on człowieka na podstawie stanu majątku .At7m.